12 Jul 2016

எல்லை !

12 Jul 2016 3 Comments

ஆண் என்பதாலென்னவோ
அழுகையை
அடக்கியே பழகிவிட்டேன்...!

பெரும் சோகங்களில் கூட
கண்ணீர்துளி கசிந்ததாய்
ஞாபகமில்லை...!

தோல்விகளையும்,
ஏமாற்றங்களையும் கூட
புன்னகையுடனே கடந்திருக்கிறேன்...!

ஆனால் இன்று...
உனக்காய்,
உன்னால்,
உன் முன்னே
கதறி அழுகிறேன் நான்...!

புரிந்துகொள்...!

என் இதயத்தின்
வலிதாங்கும் வல்லைமையின்
எல்லை இதுதான்...

----அனீஷ் ஜெ...

Send Your Comments on Whatsapp. Click Here

தொடர்புடைய கவிதைகள்

மனைவி ! நீ தந்த கடிதங்களை நிலவொளியில் இருந்து விடியும்வரை படித்துப்பார்க்கிறேன்...! கொட்டும் அருவியின் அர
கனவு கண் திறந்து கண்டகனவுகளை,காதல் வண்ணத்தால்காகிதத்தில் வரைந்துஉன் முன்னே வந்தேன் நான்...!வண்ணங்களை
சுவை ! மண்ணாய் உலர்ந்த மனதில்விதையாய் விழுகிறது...!உன் நினவுகள்...!நீர் விடாமலேவேர் விட்டு மெல்லம
ஒரு துளி கண்ணீர் சுவாசமாய் என் உயிருக்குள், சுடராய் என் இதயத்தில் எரிந்தவள் நீ...! என் கவிதைகளுக்கும், உன் ம
தனிமையில் நான் ! தனிமையில் நிற்கிறேன் நான்...!கடந்து செல்வோர் பலர்காரணம் கேட்டு நகர்கின்றனர்...!துரோகமெனும் வெயி
கனவு ஒரு கதை சொல்லியது ! சிறகில்லா தேவதையாய் அவள்...!எனறோ ஒருநாள்பேசி மறந்து,சந்தித்து பிரிந்ததுபோல்ஞாபகம்...!பலநாள் பழக

Blog Comments 3
Facebook Comments

3 comments:

'பரிவை' சே.குமார்July 12, 2016 11:54 pm
கவிதை அருமை...
வாழ்த்துக்கள்...
ReplyDelete
Replies
AbuJuly 13, 2016 11:11 am
Latest update daily
ReplyDelete
Replies
கவிதாசன்July 28, 2016 11:11 am
காதலைப் பொறுத்தவரை ஆண்மனம் பெண்மனம் என்ற வேற்றுமை இல்லை என்பதை அருமையாகப் பதிவு செய்திருக்கிறீர்கள்.
ReplyDelete
Replies